Hasil Pencarian  ::  Simpan CSV :: Kembali

"Pembahasan ini difokuskan pada persepsi seorang wanita dari Amerika, Elizabeth Gilbert, terhadap negara tujuannya: Italia (West), India dan Indonesia (East) dalam pencarian jati dirinya dalam film Eat Pray Love karya Elizabeth Gilbert yang merupakan kisah nyata penulis novel yang berjudul sama dengan filmnya. Pembahasan ini bertujuan untuk menjawab apakah terdapat oposisi biner dari Timur dan Barat dan mengapa Gilbert menemukan 'jati diri'nya ketika dia berada di Timur, bukan negaranya sendiri, Amerika Serikat. Makalah ini menggunakan metode penelitian kualitatif dan teoritis yang berfokus pada teori orientalisme dan oposisi biner dari Timur dan Barat. Dapat disimpulkan bahwa teori Edward Said dibantah dalam film ini, karena dalam Eat Pray Love, Gilbert "meminjam" budaya Barat dari negara Timur untuk menemukan kebahagiaan sendiri, identitas dan kesenangan karena ia tidak dapat menemukannya di negaranya sendiri.

---

This paper finds that there are particularities that show the binary opposition of the East and West, and questions why Elizabeth Gilbert, who went to a yearlong journey to Italy (West), India and Bali (East), in search for her identity, inner peace, pleasure, and a balance between outward and worldly happiness after her depressing divorce, finds her ‘true self’ when she went abroad to the East, instead of her own country, the U.S. According to Edward Said’s Orientalism, Orientalist discourses built on binary oppositions contrasting the ‘typical’ features of East and West, dichotomies that were unequal in praising the West as more ‘progressive’ while viewing the Orient as static, non-progressive, or even backward. This paper, grounded in qualitative and theoretical research on orientalism and the binary opposition of East and West in the movie, concludes that the theory of Said was rebutted in this film that in Eat Pray Love, Gilbert “borrow” the culture of the East countries to find her own happiness, identity and pleasure because she cannot find it in her own country."

"Nog maar net terug van zijn Afrikaanse reis, accepteerde Couperus het voorstel van de eigenaar van de Haagsche Post om als speciale correspondent voor het blad naar het Verre Oosten te vertrekken. Eerst zou hij Nederlands-Indië bezoeken.Op 1 oktober 1921 vertrok het echtpaar Couperus, drie weken later was de eerste reisbrief in de Haagse Post te lezen. Couperus verkeerde, omringd door luxe, in een opperbeste stemming. In zijn eerste brieven haalde hij herinneringen op aan eerdere reizen en beschreef uitgebreid alle technische faciliteiten van de boot. De lezer kon hem volgen van Gibraltar naar Genua en dan, via de Straat van Messina naar Port Saïd en het Suez-kanaal. Dit was nog maar het begin, spoedig bereikte hij Sumatra en daarna Java en Bali en dan via China naar Japan reizen. Couperus was nog steeds een scherp observator, zeer gevoelig voor sfeer. In Oostwaarts zijn daar veel voorbeelden van te vinden. Neem zijn beschrijvingen van de ongemakkelijke verhoudingen in de vorstendommen Solo en Djokjakarta, of het verslag van een bezoek aan een geheimzinnig heiligdom op Sumatra, waar hij fantaseert over de kluizenaars die daar gewoond hebben."